Verslag van de Wereld Eurythmie Conferentie
Verslag van de Wereld Eurythmie Conferentie
2-7 april 2024 in het Goetheanum in Dornach, Zwitserland
Vlak na Pasen begon dit jaar de Wereld Eurythmie Conferentie die iedere drie jaar plaatsvindt in Dornach, Zwitserland. In de avonden waren er eurythmievoorstellingen van de Goetheanum Bühne en van het gezelschap uit Stuttgart. Beiden zeer indrukwekkend op hun eigen wijze. De tweede avond zagen we vele groepen en ook gevorderde en beginnende solisten; uit Australië, Amerika, China en nog vele andere landen, op het toneel verschijnen. Er was ook een 11e klas uit Freiburg zij kregen het grootste applaus!
In de ochtenden van 9 uur tot half elf waren er Projektkurse; een vaste groep deelnemers kwamen vier ochtenden lang samen om aan een bepaald onderwerp te werken. Tijdens de laatste (zaterdag)avond liet iedereen op het toneel van de grote zaal iets zien van het proces dat ze doorgemaakt hadden. De volgende ochtend was er dan nog één keer om samen te komen en na te bespreken, of wat er gewenst was.
De Projektkurs die ik gaf bestond uit acht deelnemers uit Amerika, China, Moldavië, Georgië, Ierland, Wales en Duitsland.
Mijn medewerkers waren: dierenarts en oprichtster van de Italiaanse bijenvereniging Api Sophia Dr. med.vet. Sabrina Menestrina; de Amerikaanse eurythmie therapeute voor dieren Sarah Weber en de Duitse eurythmie therapeute Mailin Wölki, die onderzoek deed naar bijen en haar Master op de Alanus Hochschule schreef over eurythmie voor bijen.
Vrijwel alle groepen hadden weinig deelnemers omdat de conferentie niet vol was. De intensiteit die daardoor ontstond was bijzonder prettig. Wij wisselden iedere dag met elkaar uit. We deden samen theorie en gingen daarna naar de bijentuin om daar eurythmie voor de bijen te doen. En ook twee keer naar de ezels.
‘s Middags was er drie keer een marktplaats presentatie van ook 90 minuten steeds. Daar kon iedereen spontaan binnen lopen. Stefan Hasler van de eurythmie sectie bezocht ons een middag, ook Michael Werner (Vital Eurythmie) van de organisatie, een bekende spraakvormster en nog enkele mensen van bovenaf die interesse bleken te hebben in wat wij deden. Zij konden in de bijentuin ook ervaren hoe het was om daar onder de bomen met fluitende vogels te staan en de klanken rij voor de bijen uit te voeren. Daar was iedereen van onder de indruk. 
Tijdens de conferentie in 2018 mocht ik één marktplaats presentatie doen. Verder niets. Daar kwamen toen weliswaar 26 mensen uit 13 verschillende landen op af. Er werd toen nog een beetje lacherig gedaan over de eurythmie voor dieren. Deze keer had ik zeven keer 90 minuten tot mijn beschikking plus de presentatie op het toneel. Er werd mij steeds weer verzekerd door de leiding van de organisatie dat ze zo blij waren dat ik er was, en hoe belangrijk het was wat ik deed. Er werden interessante vragen gesteld en ik kon vrij spreken over de bron. Niemand deed lacherig. In die zes jaar is veel gebeurd. Ik ben in die tijd twee keer naar de medische conferentie geweest in september en daar kwam op een gegeven moment ook een internationale groep van 23 antroposofische dierenartsen samen waar ik voor mocht spreken. Dit alles geeft moed voor de toekomst. Ik ben vooral ook blij dat ik nu een team om mij heen heb van twee dierenartsen, ook Dr. Markus Steiner werkt mee aan de seminars die we in Gangelt geven (net over de grens bij Sittard) en twee jongere eurythmie therapeuten. Zo gaan we de toekomst in. Vol moed en vertrouwen.
Dankzij de steun van de Rozenhart Stichting was het mogelijk voor mij om naar Dornach te gaan. Hierbij mijn grote dank.
De foto’s zijn gemaakt door Tbel Abuseridze